Charakterystyka procesu i zasada działania

Osadniki lamelowe to nowoczesne wysokoskuteczne aparaty do wydzielania cząstek ciała stałego z cieczy. W odróżnieniu od tradycyjnie stosowanych rozwiązań (np. osadnik Dorra), osadniki lamelowe wypełnione są nachylonymi pod kątem α (30...60°) płytami bądź profilowymi wkładami. Charakteryzują się one dużą powierzchnią osadzania, zwartą kompaktową budową i znaczną redukcją gabarytów w stosunku do rozwiązań tradycyjnych. Znaczne skrócenie drogi opadania cząstki umożliwia wydzielanie cząstek bardzo drobnych (już od 20 mikrometrów).  W osadnikach lamelowych sedymentacja jako proces wydzielania cząstek ciała stałego z fazy ciekłej, stymulowany siłą grawitacyjną, przebiega w laminarnym polu przepływu pomiędzy równoległymi płytami, a maksymalna wysokość osiadania cząstek jest zredukowana do pionowej odległości międzypłytowej przy znacznym powiększeniu powierzchni osadzania. Oznacza to praktycznie: możliwość wydzielania z cieczy cząstek o mniejszych wymiarach, dotychczas wydzielanych innymi technikami (hydrocyklony, filtracja, wirowanie), osiągnięcie wyższych skuteczności oczyszczania cieczy.

Budowa osadnika lamelowego:

Zastosowanie

• wydzielanie piasku, iłów i innych cząstek w technologii uzdatniania wody do celów chłodniczych i procesowych,

• wydzielanie CaCO3 po karbonizacji wody pitnej,

• wydzielanie cząstek stałych z suspensji technologicznych w obiegach zamkniętych.

Zalety osadnika lamelowego

• skuteczność osadzania η_s (0.7÷  1.0)

• jednostkowe obciążenie przekroju 3.6-36 m³/m²h

• duża powierzchnia osadcza i zwarta budowa

• możliwość sedymentacji zawiesin agresywnych, gorących, wydzielających uciążliwe dla środowiska gazy

• znaczne obniżenie kosztów inwestycyjnych (w porównaniu z rozwiązaniami klasycznymi)

• możliwość budowy aparatów hybrydowych (np. odpylacz wraz z osadnikiem)